Posts

Showing posts from January, 2017

కొన్ని ప్రశ్నలు ...

కొన్ని ప్రశ్నలు ...  ******************** గత రెండు సంవత్సరాలలానే ఈసారీ లక్షల కోట్ల కొద్దీ ఒప్పందాలు, లక్షల ఉద్యోగాల కల్పన అంటూ ఈ సంవత్సరం జరిగిన సదస్సులో కుదిరిన ఎంఓయూల గురించి సంకలు గుద్దుకునే ముందు కొన్ని ప్రశ్నలు వేసుకుందాం ...  -> గత రెండు సదస్సులలో కూడా లక్షల కోట్ల మేరకు ఎంఓయూలు కుదిరాయి, లక్షలాది ఉద్యోగాలు వస్తాయి అంటూ ప్రచారం జరిగింది. వాటిలో ఎన్ని వాస్తవ రూపం దాల్చాయి లేదా యే స్థాయిలో ఉన్నాయి? -> ఎంఓయూలకు , పూర్తి ఒప్పందాలకు, కార్యాచరణకు ఉన్న తేడా నాకంటే మీకే బాగా తెలిసి ఉంటుందనుకుంటాను. మరి ఎంఓయూలకు ఇంతటి ప్రచారం, సంకలు గుద్దుకోవటం, అనవసర భ్రమలు కల్పించటం అవసరమా? -> లక్షలకొద్దీ ఉద్యోగాలు వస్తాయంటున్నారు. అవి ఇటువంటివి? అందులో ఎన్ని స్థానికంగా అర్హత ఉన్నవారికి వచ్చే అవకాశాలు కల్పిస్తున్నారు?  -> ఉద్యోగాలు అంటే పరిశ్రమ నిర్మాణంలో కూలీలుగానా లేక పరిశ్రమ ఏర్పాటయ్యాక సాంకేతిక నిపుణులుగానా?  -> ప్రతి ఏటా ఇన్ని పరిశ్రమలు, ఇన్ని ఉద్యోగాలు అంటున్నారు. అవి నిర్మాణం పూర్తయ్యేలోపు తత్సంబంధిత నైపుణ్యాన్ని సంపాదించే శిక్షణ స్థానిక యువతకు కల్పించే సదుపాయాలూ ఏ

సంయమనం

ఏంటో - పెద్దాయన, జాతిగొట్టాలు, మరికొందరు తెగ ఆందోళన పడిపోతున్నారు. 'విశాఖను తగలబెట్టటానికి అనుమతివ్వాలా?' అని ఊగిపోయారు, ఇలా చేస్తే పెట్టుబడిదారులు వస్తారా అంటూ ఆవేదన వ్యక్తం చేశారు. మరి ఈ ప్రశ్నలకు వారి వద్ద సమాధానాలున్నాయా? -> గతంలో అనగా చరిత్ర కాలం కాదులెండి 2004 తరువాత నుండి 2014 వరకూ తమరు అయినదానికి కానిదానికీ రోడ్డెక్కి ఆందోళన బాట పెట్టినపుడు పైన పేర్కొన్న విషయాలు గుర్తుకు రాలేదా? లేక అప్పుడు సబబు అనిపించినవి ఇప్పుడు కాదనిపిస్తున్నాయా. నిరసన వ్యక్తం చేయటం అన్నది రాజ్యాంగబద్ధంగా సంక్రమించిన హక్కు. ప్రతిపక్ష నేతను, రాజకీయ నేతలను రానివ్వకుండా అడ్డుకోండి; అది శాంతిభద్రతల కోసమో మరెందుకో అనుకుంటారు. మరి ఎటువంటి పార్టీ జెండాలు లేకుండా శాంతియుత నిరసన వ్యక్తం చేయటానికి ప్రయత్నించిన యువతను, నిరసనకారులను అడ్డుకోవడం ఎందుకు?  -> ఆందోళన యే విషయంగా చెయ్యాలని ప్రజలు ఉద్యమించజూశారు? ఎన్నికల సమయంలో తమరు నొక్కి వక్కాణించి, అది వస్తే ఎంత మేలో వివరించి చెప్పిన 'ప్రత్యేక హోదా' గురించే కదా. తదనంతర పరిణామాల నేపథ్యంలో (ఓటుకు నోటు లేదా మరేవైనా కావచ్చు) తమరు

ఇంతకీ నేను చెప్పొచ్చేది ఏంటంటే ... 'గౌతమీపుత్ర శాతకర్ణి' గురించి

ఇంతకీ నేను చెప్పొచ్చేది ఏంటంటే ... 'గౌతమీపుత్ర శాతకర్ణి' గురించి  ******************************************************************************           ముందుగా ఇది చారిత్రిక చిత్రం అన్న విషయం పక్కనబెట్టి చూస్తే, ఈ మధ్య కాలంలో వచ్చిన చిత్రాలలో కొంత వైవిధ్యాన్ని అందించిన చిత్రంగా నిలవడమే కాక 'బాగుంది' అనిపించేలా ఉంది. దీన్ని చారిత్రిక చిత్రంగా మాత్రం చూడకూడదేమో. చారిత్రిక చిత్రం తీయాలంటే ఎప్పటి చరిత్ర తీస్తున్నామో ఆ చరిత్రను అధ్యయనం చెయ్యాలి. చరిత్ర అంటే యుద్దాలు, జయాపజయాలు మాత్రమే కాదు సంస్కృతీ కూడా. ఆనాటి సంస్కృతిని, యుద్ధవ్యూహాలను, నీతులను పట్టించుకోకుండా చిత్రం తీసి పడేసి 'సరియైన ఆధారాలు లేవు, ఉన్న కాస్త చరిత్రకు ఊహను జోడించి తీసాం' అంటే లెక్క సరికాదు. సరే, ఆ అంశాల గురించి మాట్లాడుకునేముందుగా ...                      'గౌతమీపుత్ర శాతకర్ణి' చిత్రం గురించి మాట్లాడుకోవాలంటే ఇద్దరి గురించి మాట్లాడుకోవాలి. ఒకరు క్రిష్, రెండు బాలకృష్ణ. దర్శకుడిగా ప్రతి చిత్రానికి ఒక విభిన్నమైన కథను, కథాంశం ఎన్నుకుంటూ ప్రేక్షకులను అలరిస్తున్న దర్శకుడు క్రిష్. ఈ చి

విశ్వనగరాల విషాదాలు - విలాపాలు ...

వంశీ కలుగోట్ల // విశ్వనగరాల విషాదాలు - విలాపాలు ... // ****************************** *************************             ప్రస్తుతం వర్ష భీభత్సాన్ని ఎదుర్కుంటున్న హైదరాబాద్ పరిస్థితి అత్యంత దయనీయంగా ఉంది. అవును, ఈ స్థితిలో విమర్శలు ప్రతివిమర్శలు పక్కనబెట్టి, ముందుగా ప్రజలను ఆదుకోవాలి. రాజకీయాలు, ఆరోపణలు పక్కన బెట్టి ప్రస్తుత పరిస్థితి గురించి ఆలోచిస్తే, ఇది కేవలం హైదరాబాద్ నగరానికి ఒక్కదానికే పరిమితమైన అంశమో లేక పరిస్థితియో కాదు. వర్షం భీకర రూపం దాల్చినపుడు ఢిల్లీ, ముంబై, చెన్నై, బెంగుళూరు ఇలా నగరమేదైతేనేం ప్రజల ఇబ్బందులు చెప్పనలవిగాని రీతిన ఉంటున్నాయి. వీటిలో ప్రతి నగరమూ ప్రపంచ స్థాయిగా కొనియాడబడేవే. మరి ఇటువంటి పరిస్థితి ఎందుకు దాపురిస్తోంది? ఇటువంటి సంఘటనలు జరిగిన ప్రతిసారీ  ఆరోపణలు,ప్రత్యారోపణలు చేసుకోవడం; వేల కోట్ల రూపాయలతో భవిష్యత్తులో ఇలాంటి ఘటనలు జరగకుండా చూస్తామని గొప్పలు చెప్పుకోవడం - ఇంతకుమించి వేరుగా జరుగుతుందని ఆశించడం కూడా తప్పేనేమో. కానీ, మూల కారణ అన్వేషణ చెయ్యటానికి లేదా చర్చించటానికి మాత్రం ఎవరూ ముందుకురారు. ఎందుకు?             నగరీకరణ, అభివృద్ధి కేంద్రీకరణ అన్నవి

My view - M.S. Dhoni, Untold Story

My view - M.S. Dhoni, Untold Story ******************************************             I don't care what others says and speaks about my religion 'CRICKET'. And, to me the God of my religion is none other than SRT - Sachin Ramesh Tendulkar. And, second to him (for me - I am not bothered and worried about other's views on this, so no more explanations on this) is none other than Mahendra Singh Dhoni. And, watching his story/biopic is surely an exciting factor.             Mahendra Singh Dhoni, no need for any preludes and introductions for this name as almost the whole world know about him.  - Dhoni is known for his cool mindedness - Dhoni is known for his qualities of being a leader - Dhoni is known for his daring and don't care attitude - Dhoni is known for his simplicity  - Dhoni is known for his helicopter shots  - Dhoni is known for his most natural and innocent looking smile --- well, there are many others. But, these are the main

వంకరటింకర కాయలు ...

వంశీ కలుగోట్ల // వంకరటింకర కాయలు ... // *************************************************** దృశ్యం ఒకటి:              ఎప్పుడో, ఎదో గతకాలపు లేదా చారిత్రిక లేదా రాజుల కాలపు రోజుల్లో అంటే అదేనండీ అనగనగా అని చెప్పుకునే రోజుల్లో అన్నమాట. ఒక మహా అందగత్తె ఉండేది. కాకపొతే ఆ మహా అందగత్తె విధివశాత్తూ కటిక పేదరికంలో పుట్టింది. కూరగాయలూ అవీ అమ్మి రోజులు గడిపేది. అలా ఒకరోజు చింతకాయలు అమ్ముతూ రాజాంతఃపురపు వీధుల్లో తిరుగుతోంది. రాజుగారు చూశారు, మనసు పారేసుకున్నారు, వెంటనే తీసుకొచ్చి తన అనేకానేక రాణుల్లో ఒకరిగా స్థానం కల్పించేశారు. అలా ఒకటిరెండు సంవత్సరాలు గడిచాయి. ఆ ఒకటిరెండు సంవత్సరాల తరువాత ఎవరో ఒక మామూలావిడ మళ్ళీ చింతకాయలు అమ్ముతూ అంతఃపురపు వీధుల్లోకి వచ్చింది. నేటి అంతఃపురపు రాణి అనగా ఒకప్పట్లో చింతకాలమ్మిన మన మహా అందగత్తె ఇప్పుడు చింతకాయలమ్మే ఆవిడను పిలిపించిందట. బుట్టలో చింతకాయలు చూసి 'వంకరటింకర కాయలు ఇవేం కాయలు ...' అని ఆశ్చర్యపోయిందట.  దృశ్యం రెండు:              ఇప్పుడు అనగా ఈరోజుల్లో అనగా మీడియా ప్రభావిత రాజకీయపు రోజుల్లోకి వచ్చేద్దాం. గతంలో ప్రతిపక్షంలో ఉన్నవారికి అప్

ఆశ చావదు ...

ఆశ చావదు ...  ***************** ఒక సినిమా నటుడు అరవై, డెబ్బై ఏళ్ళు వచ్చినా లేదంటే చచ్చేవరకూ నటిస్తూనే ఉండాలని అనుకుంటాడు. వందిమాగధ గణం, అభిమాన జన సందోహం ఈలలు వేస్తూ, కేకలు పెడుతూ, కాగితాలు చించి విసిరేస్తూ సంతోషపడుతూనే ఉంటారు. అతగాడు హీరోగానో కాకపొతే కీలక పాత్రలు పోషిస్తూనో నటిస్తూనే ఉంటాడు చచ్చేవరకూ ...  ఒక క్రీడాకారుడు సత్తువ ఉన్నతవరకూ ఆడాలనే అనుకుంటాడు, ఎదుటోడి బలం పెరిగిందని అనుకుంటాడే కానీ తన సత్తువ తగ్గిందని అనుకోడు. మైదానం వదలాల్సి వచ్చినా శిక్షకుడిగానో, వ్యాఖ్యాతగానో ఉండాలనుకుంటాడే కానీ వీక్షకుడిగా మిగిలిపోవాలనుకోడు. ఊపిరున్నంతవరకూ ఆటతో బంధాన్ని తెంచుకోవాలనుకోడు....  ఒక రచయిత/కవి కళ్ళు కనబడి, చేయి పనిచేసినంత కాలం రాస్తూనే ఉండాలనుకంటాడు. పాఠకుడి మేధస్సు పెరగాలనుకుంటాడు కానీ, తన రాతలు అర్థమయ్యేలా లేవని, కాలానికి తగ్గట్టు తానూ మారలేదని ఒప్పుకోడు. పోయేవరకూ ఎదో ఒకటి రాస్తూనే ఉంటాడు ...  ... వాళ్ళ అంకిత భావాన్ని ఆదర్శంగా తీసుకుంటాం. తెలిసిన భాషలోనో, తెలియని భాషలోనో పదాలు వెతుక్కుని మరీ పొగుడుతాం. కానీ, ఒక రాజకీయ నాయకుడు ముసలోడైనా రాజకీయాల్లో ఉంటే 'ఇంకా ఆశ చావలేద

ఒక్కసారి సరిహద్దుల్లో సైనికుడిని గుర్తు తెచ్చుకో

వంశీ కలుగోట్ల // ...  ఒక్కసారి సరిహద్దుల్లో సైనికుడిని గుర్తు తెచ్చుకో // ******************************************************************** సిగరెట్లు తాగుతున్నావా?  --- ఒక్కసారి సరిహద్దుల్లో సైనికుడిని గుర్తు తెచ్చుకో  మద్యం తాగుతున్నావా? --- ఒక్కసారి సరిహద్దుల్లో సైనికుడిని గుర్తు తెచ్చుకో పంచభక్ష్యపరమాన్నాలు భుజిస్తున్నావా?  --- ఒక్కసారి సరిహద్దుల్లో సైనికుడిని గుర్తు తెచ్చుకో  ఆనందమయ జీవితాన్ని గడుపుతున్నావా? --- ఒక్కసారి సరిహద్దుల్లో సైనికుడిని గుర్తు తెచ్చుకో ఇల్లు కట్టుకుని, కారు కొని ... సుఖాలు అనుభవిస్తున్నావా?  --- ఒక్కసారి సరిహద్దుల్లో సైనికుడిని గుర్తు తెచ్చుకో సెలవులు తీసుకుని విహారయాత్రలు చేస్తున్నావా? --- ఒక్కసారి సరిహద్దుల్లో సైనికుడిని గుర్తు తెచ్చుకో ఏ, వీటన్నిటికీ అయితే సైనికులతో పోలిక పనికిరాదా? లేక అవి దేశభక్తి అంశాలుగా గుర్తింపబడలేదా?  సిగరెట్లు తాగకురా నాయనా , నీ ఆరోగ్యమే కాదు  వాతావరణం పాడైపోతోంది. అది తాగని వాళ్ళను  కూడా రోగాల పాలు చేస్తోంది.  మద్యం తాగకురా నాయనా , ఆరోగ్యం సంకనాకి పోతుంది అలాగే డబ్బూ అన

సామాన్యుడు మాత్రమే త్యాగాలు చెయ్యాలా?

సామాన్యుడు మాత్రమే త్యాగాలు చెయ్యాలా?   ****************************************** సామాజిక మాధ్యమాలలో విస్తృతంగా ప్రచారం అవుతున్న ఒక ఫోటో చూసాను - గంటలకొద్దీ ఐ ఫోన్ కోసం, సినిమా టికెట్స్ కోసం, రోడీ షో కోసం, జియో సిమ్ కోసం ... ఎట్సెట్రా వాటికోసం నిలబడతారు కానీ ఇప్పుడు డబ్బులు డ్రా చేసుకోవడానికి నిలబడలేరా అంటూ; ఒక మహా ఆశయం కోసం త్యాగాలు చేసి తీరాల్సిందేనంటూ నీతిపాఠాలు వల్లిస్తున్నారు, ప్రవచనాలు బోధిస్తున్నారు. అయ్యా ...  నువ్వు చెప్పినట్టు సినిమా మొదటి ఆట టికెట్స్ కోసం క్యూలో నిలబడ్డ దినకూలీ ఎవడూ లేడు నువ్వు చెప్పినట్టు కొత్త ఐ ఫోన్ కోసం గంటలకొద్దీ క్యూలో నిలబడ్డ చిరుద్యోగి ఎవడూ లేడు నువ్వు చెప్పినట్టు రోడీ షో కోసం వెర్రెత్తిపోయిన గృహిణి ఎవరూ లేరు నువ్వు చెప్పినట్టు జియో సిమ్ కోసం క్యూలో నిలబడ్డ రైతన్న ఎవరూ లేరు నువ్వు చెప్పినట్టు మెగా సేల్ కోసం క్యూలో నిలబడ్డ వయోవృద్దులు ఎవరూ లేరు  ... ఇప్పుడు చెప్పు - ఒళ్ళు బలిసో, విలాసాల కోసమో లేక దర్పం చూపటం కోసమో నువ్వు చెప్పినవన్నీ చేసే వారితో పోలిక తెచ్చి ఇవాళ ఇబ్బందులు పడుతున్న వారిని కించపరచడం

విదేశీ వస్తుబహిష్కరణ

వంశీ కలుగోట్ల// విదేశీ వస్తుబహిష్కరణ // ********************************************** ఉపోద్ఘాతం: ఈ మధ్యన చైనా వస్తువులు కొనడం మానితేనే దేశభక్తి ఉన్నట్టు అనే ఒక భావాన్ని వ్యాప్తి చెయ్యటం ఒక అంటువ్యాధిలా వ్యాపిస్తోంది. ఈ వ్యాధి మంచిదే కానీ, రోగం ఉన్నది తలలో అయితే మందు మోకాలికి వేస్తున్న చందాన ఉన్నాయి చర్యలు. కొన్ని వాస్తవాలు గమనించగలిగితే ...  - మన దేశపు కంపెనీ పేరుతో అమ్ముడయ్యే వస్తువుల్లో దాదాపు 75% కి పైగా వస్తువులు చైనా కంపెనీ తయారీ వస్తువులు కాగా వాటిని మన దేశీయ కంపెనీలు తమ పేర్లు ముద్రించి అమ్ముతారు. ఇటీవలే చదివాను, ఎవరో చైనా వస్తువులు వద్దు మన దేశీయ కంపెనీ వస్తువులు కొనండి అని చెబితే బజాజ్ కంపెనీ ఎలక్ట్రికల్ వస్తువులు కొన్నారట. తీరా కొన్నాక చూస్తే 'మేడ్ ఇన్ చైనా' అని ఉందట. కంపెనీ మాత్రం మనదే.  - చైనా కంపెనీ వస్తువులు ఒక పది రూపాయలకు కొన్నామనుకుందాం; దాని తయారీకి ఒకటిన్నర రూపాయి అవుతుందనుకుంటే అన్ని రకాల ఖర్చులు పోగా ఆ కంపెనీకి మన దేశం నుండి వెళ్ళేది ఒక్కో వస్తువుపై మూడున్నర రూపాయలు అనుకుందాం. అదే వస్తువును చైనా కంపనీ నుండి ఒక దేశీయ కంపెనీ కొని ఇక్కడ పదిహేను
అయ్యా అధ్యక్ష్యా, వేగులు అందించిన సమాచారం ప్రకారం గత రెండు రోజులలో విడుదలైన రెండు సినిమాలు ప్రేక్షకులను బాగానే ఆకట్టుకుంటున్నాయి అని తెలుస్తోంది. వివరాలు ఇలా వున్నాయి ... -> ఖైదీ నెంబర్ 150: ఇది అత్యంత సాధారణ చిత్రం, నాసిరకం అని తెలిసింది అధ్యక్ష్యా. కథ, కథనాలతో ఎటువంటి కొత్తదనమూ లేకపోయినా కేవలం 'బాస్ ఈస్ బ్యాక్' అంటూ పది సంవత్సరాల తరువాత చిరంజీవి పునరాగమనం అనే ఒకే ఒక్క అంశం ఆధారంగా ఈ చిత్రం బాహుబలియేతర రికార్డులనన్నింటినీ దుమ్ము దులుపుతూ ఒక సినిమా నటుడిగా చిరంజీవి సత్తా చూపుతోంది అని తెలుస్తోంది. అలాగే, ప్రజలు సినిమాలను రాజకీయాలను వేరుగా చూడటం అలవాటు చేసుకుంటున్నారు అని చెప్పటానికి, ప్రజల ఎదుగుదలను చూపటానికి ఈ చిత్రం ఒక ప్రామాణికంగా నిలబడుతుంది అని వార్తల సారాంశం. -> గౌతమీపుత్ర శాతకర్ణి: ఈ చిత్రానికి దర్శకుడు క్రిష్ అనగానే బాలకృష్ణను వైవిధ్యంగా చూపుతాడని ఆశ కలిగినప్పటికీ క్రిష్ మాత్రం అటువంటి సాహసాల జోలికి వెళ్ళకుండా ఆవుకథ సిద్ధాంతాన్ని నమ్ముకుని చరిత్రను చెత్తలో పడేసి, ఎలాగూ సరియైన ఆధారాలు లేవు కాబట్టి తనకు తోచిన విధంగా రాసుకుని; రోమాంచిత యుద్ధపు సన్ని

ద్వంద్య నీతి

యుద్ధం చేయబోయేముందు నాయకుడు ప్రధానంగా, అత్యంత ముఖ్యంగా అంచనావేయాల్సింది తను/తన సేన వేయబోయే మొదటి అడుగునుండి తన రాజ్యంలోని సామాన్య ప్రజలకు ఇబ్బంది కలగకుండా ఉండేలా చేపట్టవలసిన చర్యలేమిటి అని. అటువంటి చర్యలు చేపట్టారు, సామాన్య జనాల గురించి ఆలోచించారు కాబట్టే గతకాలంలో సామాన్య జనాలు ఆపత్సమయంలో, అవసరమైనపుడు అండగా నిలిచారు.  జనాలు లొంగిపోయేది ఒకటి ప్రేమకు రెండు భయానికి.   బాహుబలి చిత్రం చూసినవారికి అందులో కాలకేయ సైన్యంతో జరిగే మహా యుద్ధంలో బాహుబలి, భల్లాలదేవ పాత్రలకి నాయకత్వ/ఉన్నత లక్షణాలలో తేడా చూపే ఒక సన్నివేశం బహుశా గుర్తుండే ఉంటుంది. సినిమాలో కథాపరంగా అత్యంత కీలకమైన, బలమైన సన్నివేశాలలో అది ఒకటి. మాహిష్మతి ప్రజలను (అనగా సామాన్యులను అని గమనించగలరు) బందీలుగా ముందుంచుకున్న కాలకేయుని సైన్యంవైపు భల్లాలదేవుడు తన ప్రజలనే తేడా చూపకుండా వారిని కూడా చంపుకుంటూ వెళ్లిపోతాడు ఎందుకంటే భల్లాలదేవుడికి శత్రువును దెబ్బ కొట్టటం, తద్వారా తాను పేరు తెచ్చుకోవడం మాత్రమే ముఖ్యం. కానీ, బాహుబలి మాత్రం ముందుగా తన ప్రజలను రక్షించుకునే ఉపాయం ఆలోచించి ఆ తరువాత ముందడుగు వేస్తాడు. తన ప్రజలను రక్షించి శత్రువు పని పడతాడు

సినిమా చూసి వచ్చేయ్

ఖైదీ నెంబర్ 150 - "నాసి రకం సినిమారా భాయ్. కథ ఏమంత గొప్పగా లేదు, కథనం కూడా అంతే, అంతకు మించి ఇది ఒక రీమేక్ సినిమా. అదే పాత తరహా కమర్షియల్ ఫార్ములా బేస్డ్ మూవీ. నాలుగు పాటలు, పాటల కోసమే వచ్చే హీరోయిన్, ఒక ఐటెం సాంగ్, నాలుగు ఫైట్లు, హీరోయిజం, మెసేజ్ లాంటి వ్యవహారం. అంతకుమించి ఏముందిరా ఇందులో."  --- ఈ కామెంట్లన్నీ ఎవడు పట్టించుకుంటాడురా భాయ్, ఇందులో చిరంజీవి పదేళ్ల తరువాత మళ్ళీ వచ్చి ఇరగదీసేశాడు. అంతకుమించి ఇంకేం కావాలి?  గౌతమీ పుత్ర శాతకర్ణి - "పేరుకే చారిత్రిక చిత్రం, కానీ ఇందులో అంతా చరిత్రను వక్రీకరించారు. సరైన ఆధారాలు లేవనే వంకతో చిత్తానికి వచ్చినట్టు తీశారు. చరిత్ర అంటే అలుసు అయిపొయింది. యుద్దాలు తప్పించి ఏమీ లేదు సినిమాలో. ఎదో చారిత్రిక చిత్రం అని అన్నా మళ్ళీ ఏవ్ తొడ గొట్టడాలు, మీసాలు దువ్వడాలు, నరుక్కోవడాలు. అంతకుమించి ఏముంది?"  --- ఈ కామెంట్లన్నీ ఎవడిక్కావాలి? శాతకర్ణి పేరు కూడా 70% మందికి (చదువుకున్నోళ్ళకి కూడా) తెలియదు. ఇది బాలయ్య సినిమా అంతే. మామూలు ధోరణిలో కాకుండా, రెగ్యులర్ గా వచ్చే కమర్షియల్ సినిమాల్లా కాకుండా బాలయ్య సినిమా బావుంది, ఇంకేం కావాలి? 
ప్రశ్న: రైతులకు ఏమి చేశాడని రైతులపై సినిమా తీస్తారు? ప్రతి ప్రశ్న: అలా అయితే దయ్యంపై సినిమా తియ్యాలంటే చచ్చి దయ్యం కావాలా? అలాగే సైనికులు, మాఫియా, కూలీలు, దేవతలు, లాయర్లు, డాక్టర్లు, ... ... ... తదితర రంగాలపై ప్రధానపాత్రలతో సినిమా తియ్యాలంటే ఆయా రంగాల్లోని లేదా ఆయా రంగాలకు ఎదో చేసిన వారితోనే ఆ సినిమాలు తియ్యాలి తప్పించి నటులు పనికిరారు. రాజులపై సినిమా తియ్యాలంటే రాజులే కావాలి కదా, మరి ఈరోజుల్లో రాజులున్నారా? ఏ యుద్ధం చేశాడని ప్రభాస్, రానా మరియు ప్రభాకర్ తదితరులు బాహుబలిలో యుద్ధ సన్నివేశాలలో నటించారు? అధ్యక్ష్యా, సమాధానం ఇవ్వాలని కోరుతున్నాం. ప్రతి ఇతర రంగంలానే నటన అన్నది కూడా ఒక ఉపాధి రంగమే.

వారే హీరోలు ...

కథలో, కథనంలో ఎటువంటి నవ్యత లేకుండా సినిమా తీస్తూ నెలల తరబడి షూటింగ్ చేస్తూ నిర్మాతల జీవితాలతో ఆడుకుంటున్న యువనటులకు 'ఖైదీ నెంబర్ 150' ఒక పాఠం. అవును, ఖైదీ నెంబర్ 150 చిత్రం ఎటువంటి నవ్యతనూ అందించకపోవచ్చు. చిరంజీవి పునరాగమనం అన్న ఒక్క విషయం తప్పిస్తే అందులో ఆకట్టుకునే మారె ఇతర అంశాలూ లేకపోవచ్చు; ఇవ్వాళ యువనటులుగా పేర్కొంటున్నవారు అంతకంటే నాసిరకం సినిమాలు తియ్యటానికి ఇంతకు రెట్టింపు సమయం తీసుకుంటున్నారు. అలాగే గ్రాఫిక్స్, విసువల్ ఎఫెక్ట్స్, క్వాలిటీ పేరుతో సంవత్సరాల తరబడి సినిమాలు తీసే దర్శకులకు; ఎంచుకున్న అంశాన్ని సరిగా అర్థం చేసుకుని, సరియైన ప్లానింగ్ ఉంటే తక్కువ సమయంలో మంచి నిర్మాణ విలువలతో తీసి చూపవచ్చని 'గౌతమీపుత్ర శాతకర్ణి' చిత్రంతో క్రిష్ నిరూపించాడు. ఈ చిత్రం ఇంత త్వరగా పూర్తవ్వడంలో బాలకృష్ణ పాత్ర కూడా ప్రశంసనీయం. అరవై వయసొచ్చినా ఇంకా హీరోలుగానేనా అంటూ ఊరికే విమర్శలు చెయ్యడం కాదు; యువనటులుగా పేరుపొందిన వారికి మూడు, నాలుగు నెలల కాలంలో సినిమాలు పూర్తి చేసి విడుదల చేసి సవాలు చేసిన ఈ అరవైలలో ఉన్న చిరంజీవి, బాలకృష్ణలే ఇప్పటికీ హీరోలు. ఇంక ఇప్పుడు మొదటి

ఇంతకీ నేను సెప్పొచ్చేదేంటంటే ... 'ఖైదీ నెంబర్ 150' గురించి

వంశీ కలుగోట్ల // ఇంతకీ నేను సెప్పొచ్చేదేంటంటే ... 'ఖైదీ నెంబర్ 150' గురించి // *******************************************************************             గమనిక: సినిమాల పరంగా నేను చిరంజీవికి వీరాభిమానిని. కాబట్టి, ఖైదీ నెంబర్ 150 గురించి నా వ్యూని చదవాలా వద్దా అన్నది మీరు నిర్ణయించుకోండి. కేవలం సినిమా గురించే మాట్లాడాలి అని నిర్ణయించుకున్నాను కాబట్టి ఇక్కడ రాజకీయాలు అప్రస్తుతం. సందేశాత్మక సినిమాలు సమాజాన్ని మారుస్తాయి అని భ్రమించడం ఎంత తప్పో ఆ సినిమాల్లో నటించే నటీనటులు ఆ విలువలను పాటిస్తారని అనుకోవడం కూడా అంతే తప్పు. రాజకీయంగా చిరంజీవిని నేను తీవ్రంగా వ్యతిరేకిస్తాను, కానీ సినిమాల పరంగా విపరీతంగా అభిమానిస్తాను. మీరు ఆ రెండింటిని వేరు చేసి చూడలేకపోతే దీన్ని చదవకుండా మానెయ్యొచ్చు, లేదా చదివినా స్పందించకుండా వదిలెయ్యొచ్చు. ఇది కేవలం నా 'వ్యూ' కాబట్టి 'వాడింతే' అనుకుని ఊరికే ఉండొచ్చు కూడా.                                                                           *                *                 *             'ఖైదీ నెంబర్ 150' -